Νέμεσις

Γύρευες φωτιές και ξαναμμένες χρυσαλλίδες,

αδίστακτα  λοξοδρομούσες 

απ΄ του πηγαίου φωτός το ολάνθιστο στεφάνωμα

και έτρεχες, χανόσουν στης παραζάλης τις ώριμες γητειές

και στα αντηλαρίσματα τα μυστικά,

που ιριδίζουν γεύσεις γυμνές,

μέλι και γλυκό κυδώνι.

Λοξοδρομούσες παλμικά στης μνήμης τα δώματα 

με μια κόκκινη κλωστή δεμένη στον αντίχειρα,

κάνοντας κύκλους και δίνοντας προστάγματα,

ανατριχιάσματα στης ραχοκοκαλιάς την οξεία συναίσθηση,

πλέκουνε τα άστρα στόλισμα και στο κρεμούν στο στέρνο.

Αυτή την ώρα που πλανήθηκε ο λογισμός

οι μοίρες κοντοστάθηκαν βουβές

σε ντύσαν άμοιρε με του αποχωρισμού την σκοτεινιά

προσφέροντας απλόχερα διέξοδο.

Σε πήρε η ώρα και ο κατήφορος

να προσμετράς τους φταίχτες ,

θύματα και θύτες μιας γενιάς άνευρης ,

ασθενικής, αλαφιασμένης, ασθμαίνουν τα όνειρα…

Φυσάει η λατέρνα θαύματα

και σπέρνει τρικυμίες

λυγμοί ενός μαγεμένου αυλού,

Ο νεανίας Ποιητής

Παλικαράκι αμούστακο, δεδηλωμένος ποιητής ,

σύντομα λογοτέχνης  και συνάμα λόγιος ,

φιλόσοφος  εκ γεννοφασκίων,

πολυσχιδής προσωπικότης

ρήτωρ μέγιστος , νέος Λυσίας για Κόραξ,

εκφραστής μεγαλεπήβολων στόχων,  κατευθυνόμενων,

πατρογονικά πατροναρισμένος ,

ιδανικό νέο στέλεχος πολυεθνικών

της ακαδημαϊκής κοινότητος νέος ταγός,

με λίγα λόγια …

«ιδανικός αυτόχειρας», για το καλό όλων μας,

και είναι απορίας άξιον…

πως είναι να σαι ποιητής

ζώντας μέσα στα πλούτη

φίδια να σε ταΐζουνε

μέλι με το γιαούρτι

πως είναι να σαι ποιητής

όταν δεν έχεις ζήσει

όταν ποτέ δεν γεύτηκες

της  γυναικός τη φύση

πως είναι να σαι ποιητής

και να μιλάς για πόνο

όταν ποτέ δεν ένιωσες

του έρωτα το φόνο

Το πανωφόρι της μοίρας…

Ι

Μαύρος κουρσάρος ο έρωτας

φώλιασε στην καρδιά σου,

αυγής λουλούδι η σκέψη σου,

ταξίδια τα όνειρα σου.

Ευωδιάζουν γιασεμί

τα πέλαα των ματιών σου,

μοσχανθισμένο σύννεφο

το χάδι των φιλιών σου.

Μύρο να ραίνει την πληγή,

μια οπτασία εξωτική,

γλυκό νανούρισμα αγγέλων,

λάμψη αργυρή, ερωτική.

Το δείλι στέκει αιμάτινο,

να σε κερνά αμβροσία,

σε ένα αγριάγκαθο κλείεται

του κόσμου η σοφία.

Αντίδωρα αγάπης λάγνα

τα άδηλα θέλω των νεκρών…

νεκροί από έρωτα, υψώστε,

μαλαματένια χεριά,

ικέτες δόξας των φιλιών...

ΙΙ

«Μέσα στο σύννεφο

της άγονης ανάδευσης,

των ανέγγιχτων παθών

το μύρο αναζητώ,

σε ένα ανέμισμα

του νου μου ταξιδεύω,

Κυκλοφορεί η “Νέμεσις” του Μακάριου Σιγάλα

Την δεύτερη ποιητική συλλογή του Μακάριου Σιγάλα με τίτλο “Νέμεσις” εξέδωσαν πρόσφατα οι “Εκδόσεις Καλλίστη”. Η συλλογή κυκλοφορεί σε έντυπη μορφή 64 σελίδων και ήδη είναι διαθέσιμη από τα γραφεία των εκδόσεων στον Πύργο της Σαντορίνης (καφέ Brusco), ενώ πολύ σύντομα θα κυκλοφορήσει και στα βιβλιοπωλεία της Σαντορίνης.

Ο κ. Σιγάλας έχει εκδώσει επίσης την ποιητική συλλογή με τίτλο «Εις πεδίον Άλφα Κενταύρου» και έχει συμμετάσχει στο συλλογικό έργο “Όνειρα των Μύθων”.

Αναφερόμενος στη νέα ποιητική συλλογή “Νέμεσις” ο κος Θάνος Μικρούτσικος αναφέρει:

«Η ποίηση λυτρώνει. Με την ποίηση ταξιδεύεις και ονειρεύεσαι. Ελπίζεις ακόμα και στην ουτοπία. Είναι πολύ σπουδαίο να ασχολούνται οι νέοι μας στους βάρβαρους καιρούς που ζούμε με την ποίηση και τη μεγάλη τέχνη. Κι ακόμη σπουδαιότερο να γράφουν.

Τα ποιήματα του Μακάριου με εξέπληξαν θετικά. Ανακάλυψε τον τρόπο να ταξιδεύει με τις λέξεις και τις εικόνες που πλάθει. Μαζί του κι εμείς. Δημιούργησε μια κατάλληλη φόρμα για να πει αυτά που θέλει, αυτά που προκύπτουν από τα βιώματά του. Και είναι αυτή η φόρμα που δεν καθιστά τα βιώματα εμφανή και κυριαρχικά αλλά τα διαλύει σε ένα λυρισμό της φαντασίας και του ονείρου.

Σ΄ ένα έργο τέχνης, σ΄ ένα ποίημα πάντοτε το περιεχόμενο εμφανίζεται μέσα από την φόρμα. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένο μαζί της και κανείς δεν μπορεί να ξεχωρίσει το ένα από το άλλο. Και αυτό είναι πεντακάθαρο στα ποιήματα του Μακάριου. Και αποτελεί την καλύτερη εγγύηση για όλο και μεγαλύτερα ταξίδια.»

Το εξώφυλλο της ποιητικής συλλογής του Μ. Σιγάλα “Νέμεσις”

πηγή

Άφρονες πόθοι

 

Χρυσοί βολβοί του έρωτα φυτρώνουν 

μες το κηπάκι των νεκρών

και ανθούνε μωβ τουλίπες, 

γεννήματα του πόθου μου για σένα,

ιριδοκτυπημένη κόρη του Διονύσου.

Φωνή φλογέρας αντηχεί μες το χαμόγελο σου, 

χάλκινος ήχος,μεταλλικός, ηχώ πολυκύμαντη, 

ηδονική, σπέρνει στο χάος της ψυχής

γαρδένιες και ανεμώνες.

Μες το κενό σου βλέμμα 

το ξάγναντο του κόσμου μου,

η αμαρτία της μοναξιάς ,

φτύνει φωτιά μες την πυρά,

για να καεί η ελπίδα,

μυρίζει τρόμο η σάρκα μου.

Αδάκρυτος ο κεραυνός σκορπά τον οβολό του ,

θειάφι οξύ που φλέγεται, 

θυμιάζει στο όνομα σου, 

χώμα νεκρό και βότσαλα

η άσκοπος ζωή μου.

Ευωδιάζει γιασεμί η εαρινή μου θλίψη,

 μενεξεδί σταλαγματιά

από το κλάμα της σιωπής, 

η ήβη όλου του θέλω, 

γεννά μωρά αφρόνων

να εκπληρώσει το χρησμό.

Αδημονούν οι βλοσυροί, 

στριγκλίζουν οι ερινύες,

δυο περιστέρες πέτρινες 

στον τρούλο του κελιού σου, 

κουρνιάζουν στην ευμάρεια,

του υλικού μυαλού σου.

Στρόβιλος η ανάσα μου 

στην εύκρατη σου σκέψη,

άνομη φλόγα βλάσφημη, 

πλεχτή στα κρύα μαλλιά του ανέμου,

να ξορκιστεί το έρεβος.

Νύχτα των άστρων σήμερα, 

πάχνης νεροσταγόνα, 

σταλάζει αιθέριο έλαιο,

στο δοχείο της φαντασίας…

Μαρμαρωμένη ανασαιμιά 

εκστασιασμένου Μυρμηδόνα , 

θυμάρι και γαρυφαλόνερο 

το τέλος του θανάτου.

Σιγάλας Μακάριος

από την ποιητική συλλογή "Εις πεδίον Άλφα Κενταύρου"

Ετοιμάζεται προγκρόμ εναντίον κάθε ελεύθερου πολίτη που έχει άποψη...

Τι σημαίνει η λέξη ομοφοβικός;
Η πιο μεστή άποψη, η πραγματική θέση ενός Ορθόδοξου Χριστιανού, χωρίς ακρότητες και αφορισμούς. Το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής άλλωστε είναι βασικό δομικό στοιχείο μιας κοινωνίας που θέλει να ονομάζεται πολιτισμένη. 
Η κοινωνία μας άλλωστε είναι μια κοινωνία που σε μεγάλο βαθμό αποδέχεται το δικαίωμα στην ομοφυλοφιλία και δεν λειτουργεί ρατσιστικά απέναντι στους έχοντες αυτή την επιλογή. Αντιθέτως σε πολλές των περιπτώσεων υπήρξε ένα σύστημα που προέκρινε την ομοφυλοφιλία ως επιλογή μέσω της τηλεοπτικής σαβούρας. 

Διαφώτιση ή Illumination και ο κώδων του κινδύνου...

Βασικό εργαλείο έκφρασης της “Νέας Εποχής” αποτελούν οι ενεργειακές “θεραπείες”, που θεωρητικά και ουσιαστικά μεταλαμπαδεύουν «ζωτική» ενέργεια «αγνώστου προελεύσεως» από το ένα υποκείμενο στο άλλο…

δυστυχώς τέτοιου τύπου τεχνικές έχουν εισέλθει ψευδοεπιστημονικά θα έλεγα εγώ αποκτώντας ένα επιστημονικοφανές περίβλημα και στον κλάδο της ψυχολογίας….

Συνήθως οι μυημένοι σε τέτοιου τύπου τεχνικές δηλώνουν ότι δεν υπάρχει καμία σχέση με οποιαδήποτε θρησκεία. Φυσικά και πρόκειται για το μέγιστο και καλά κρυμμένο ηθελημένο ψέμα που τους έχει διδαχθεί καθώς είναι έκδηλο το θρησκευτικό, το νεοεποχίτικο καί αποκρυφιστικο στοιχείο.

Έντονα συμβολικό

Αιθέρια ανάμνηση σε αιώνων λήθη κείτεσαι…

ουράνια και ανθρώπινη συνάμα, χαμένη νύμφη.

Στον έναστρο ουράνιο θόλο το βλέμμα πλανάται ,

στης Αφροδίτης την τροχιά σε αναζητά, του κάκου.

Οι άρχοντες μας πλάνεψαν Ίσιδα της Αιγύπτου,

Αστάρτη των Σουμέριων, Μαρία των Εβραίων.

Το αίμα σου βασιλικό σμίγει με το άγιο αίμα

γεννά στη γη το υπέρτατο, Αγάπη το όνομα του.

Καβάλα στο μονόκερο, φωτιάς αρματηλάτης

αναζητώ το μυστικό που ιππότες προστατεύουν.

Το άγιο δισκοπότηρο, ο πύργος του ποιμνίου,

το κεράς του όλου πνεύματος, η μεροβίγγεια άρκτος.

Σαν μάγος γελωτοποιός με ανοιχτές παλάμες,

στο στέμμα του αυτοκράτορα που το φορούν οι πλάνοι.

Δώσε μου θεια φρόνηση, βρέξε δικαιοσύνη,

αδέλφια σε ευθυγράμμιση ο ήλιος και η σελήνη…

Τη μέρα εκείνη οι εραστές θα ξεχυθούν στους δρόμους

για να γευτούν γλυκό κρασί απ’την άμπελο του Ιούδα.

Τη μέρα εκείνη ο λέοντας θα αναζητεί το ταίρι

εκεί στο τέλος του ιχθύ η μέρα πλησιάζει…

Σιγάλας Μακάριος

από την ποιητική συλλογή "Εις πεδίον Άλφα Κενταύρου" και το συλλογικό έργο "Ονειρα των Μύθων."

Όσοι φονεύθηκαν νωρίς…

                                                       

Στο μικρό τραπεζάκι της αυλής των μυστηρίων,

καθισμένα ορφανά παραπαίδια της φτωχολογιάς

σε συμπόσιο λυγμών μεθούν με αίμα, σκλάβοι ολέθρου.

Γεύση αλμυρή, μαρτυρική, στα χείλη των μελλοθάνατων,

δεν ξεδιψά ο Άδης με μύριες ψυχές, ξεμέθυστος μένει.

Σπονδές ανομίας, αντιφεγγίσματα μοναξιάς ψυχών ερειπωμένων

που περιμένουν αιώνες ράθυμα κάποιο θάμα, σε λευκά κελιά.

Μάχες μύριες, βέλη φωτιάς σε σπίτια Θεριά, ερημωμένα,

σκορπίζουν τα δώρα του ελέους, μα οι πόρτες κλειστές.

Στων φανερωμένων αβύσσων τον νόστο κατρακυλούν

λούζουν με αγιόκλημα τους καταρράκτες της σκέψης

να λυτρωθούν απ’ την αβάσταχτη ζέση της καύσης οστών .

Η σιωπή αντιλαλεί στα κρυφά μυστικά περάσματα,

άγρυπνος πληγή, εναρκτήριος ωδή ολέθρου

σκληραγωγημένων δαιμόνων, απόηχοι κυμβάλου βακχικού,

γιγαντώνουν της καρδιάς τους τον πυρρίχιο ρυθμό,

τυμπανοκρουσίες θεών, αβασίλευτων σκεπτομορφών.

Δημοψήφισμα, πραγματική ευκαιρία ή απλά μια ευκαιριακή πλάνη ;

γράφει ο wishmaster…

Ελληνικέ λαέ μετά από τόσα χρόνια υποτιθέμενης δημοκρατίας φαίνεται πως σου δίνετε η δυνατότητα να εκφραστείς αμεσοδημοκρατικά… ήρθε η ώρα να αποδείξεις ότι διαθέτεις καρύδια ενάντια και κόντρα στην εγχώρια και ξένη τρομοκρατία των κέντρων που λυσσαλέα πολεμούν να ξεκληρίσουν τον τόπο σου…  Ήρθε η ώρα να υψώσεις ανάστημα και να κάνεις αυτό που επιτάσσει η ιστορία σου… να πεις ένα μεγαλοπρεπές ΟΧΙ στους εκβιασμούς… Ένα νέο ΟΧΙ σηματοδότη για την απαρχή μιας νέας πορείας προς ένα καλύτερο αύριο…

Ελληνικέ λαέ ήρθε η ώρα να αποδείξεις από τι μέταλλο είσαι φτιαγμένος… Αυτοί που σε οδήγησαν στο βάραθρο, οι εγχώριοι υποτακτικοί και νταβατζήδες και τα παπαγαλάκια τους θα λυσσάξουν να σε πείσουν πως πρέπει να υποταχτείς… για το καλό σου…

Είναι έτσι τα πράγματα ή όχι; έχει ουσία το συγκεκριμένο δημοψήφισμα με τον τρόπο που θέτετε το ερώτημα;

Δεν θα εξετάσω τους λόγους που οδήγησαν επιτέλους την Ελληνική κυβέρνηση να διεξάγει δημοψήφισμα… πράγμα που έπρεπε να κάνει εξαρχής και να αφορούσε τον λογιστικό έλεγχο του χρέους και την εθνικοποίηση της Κεντρικής Τράπεζας… έχει ουσία λοιπόν το δημοψήφισμα; κατά τη γνώμη μου, αν φτάσουμε μέχρι το δημοψήφισμα , έχει… οφείλω βέβαια να πω πως σκέπτομαι πολλά και επειδή τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται θα δώσω τρεις εκδοχές…