Ερωτευμένη Άτη

 

Μια αταξίδευτη φυγή

στα ανάκλιντρα του Ήλιου,

πλανεύτρα Άτη κούρνιασες

στις εκβολές του Απρίλη

και καρτεράς ανέμελη

ορίζοντες να ανοίξεις.

Με το άλλο χέρι το ζερβό,

που στάζει ματωμένο,

μιας πικροδάφνης τον ανθό

και μιας σκιάς τον ύπνο

απατηλά ζωγράφισες.

Μια στάση η άδεια σου ζωή

στις γειτονιές του ονείρου,

σώμα γυμνό και κίνησε

μιαν άγκυρα να αγγίξει,

που διαφεντεύει θάλασσες

και του βυθού τους ναύτες,

κι ακούραστα τους συγκρατεί

να μην παραστρατήσουν

κι ανέβουν ως τα σύννεφα.

Εχάθει ο προορισμός

στου ταξιδιού το δρόμο,

άλλαξε ρότα ο άνεμος

στου χρόνου το λιοπύρι,

κι η αγκαλιά που πρόσμενες

θα έχει πια γεράσει,

χίλια και δυο άλογα

να σέρνουν ένα κάρο.

Στάσου σιμά στης μουσικής

τον γαλανό φεγγίτη

για να γευτείς ανέξοδα

μέθη κι αθανασία

κι ένα παρθένο σκούντημα

Του φευγιού πικρά επτάστιχα

Φεύγα,

με το τραγούδισμα του γλάρου

στα χείλη,

δίχως μελωδική γραμμή,

με πόνο μόνο,

δίχως νοσταλγία,

δίχως έρωτα…

Φεύγα,

ένα νησί ερωτευμένο,

με τους αφρούς του πελάου

και τους ορίζοντες του ταξιδιού,

δεν χωρά σε ημίμετρα

και ξεχασμένες υποσχέσεις,

ενός φυγά…

Φεύγα,

του ταξιδιού σου ο δρόμος

ένα καράβι προσμένει,

παιχνίδια να κάμει

και ξομολογήσεις καημού

στο βρεμένο σήμαντρο

της αυλόπορτας…

Φεύγα,

θα σε πιστέψει η αυγή;

Τόσες πολλές αλήθειες

να πνίξουν ένα ψέμα;

Μες των ματιών το ιρίδισμα

Μια σχετικότητα…

Ραγίζει πέτρινη καρδιά η μοίρα σα το θέλει,

αθανασίας σώματα στέκουν σιμά σε θόλο

και εξιστορούν περήφανα πολύχρωμες αλήθειες,

του απογεύματος συνήθειες.

Καλημέρα γαλήνη, καλημέρα ζωή,

γλύκα του μελιού θυμαρίσια,

παλμοί τόσο κόκκινοι όσο το αίμα της αυγής,

του ανατέλλοντος ηλίου,

ως ο παρθενικός υμένας

μιας παπαρούνας φλογισμένης.

Μυρώνει πόθο ο άνεμος,

μια ηλιαχτίδα ανέμελη,

που κυνηγά τον ίσκιο της ανάμεσα από γρίλιες

και πόρτες μισόκλειστες,

να τον ντύσει φως,

να γδυθεί ο έρωτας.

Γνώρισε κάποιος τη φωτιά,

το πάθος της θυέλλης,

μίας Σειρήνας την πηγή

και μες την τέφρα χώθηκε

για να κρυφτεί απ ’το θάμα

που είδαν οι κόρες των ματιών

και τα βλέφαρα της καρδιάς του;