Παρασκευή, Δεκεμβρίου 18, 2009

Kαταναλωτικό Χριστουγεννιάτικο πνεύμα...

--> -->

Γενικότερα, με το που αρχίζουν οι γιορτές σκάει ένα απίστευτο κύμα προσφορών, ευκαιριών, χριστουγεννιάτικων προϊόντων και τα λοιπά. Καταναλώνω... άρα υπάρχω είναι το μότο που κυριαρχεί τις γιορτές! Ένα ρητό που την περίοδο των γιορτών παίρνει τεράστιες διαστάσεις πολύ μεγαλύτερες από κάθε άλλη εποχή του έτους.
Η μανία του καταναλωτισμού ‘χτυπά’ την πόρτα μας και οι άνθρωποι επιλέγουν να καταναλώσουν για να πάρουν μια γεύση χαράς και ευτυχίας, που λείπει από την καθημερινότητα μας εξαιτίας του σύγχρονου τρόπου ζωής, ακόμα και αν η διάρκειά της είναι όσο διαρκεί ένα τσιγάρο.
Πολλοί αυτή την περίοδο βρίσκουν την ευκαιρία είτε προβάλλοντας τη μεγαλομανία τους είτε θέλοντας να δείξουν ότι υπερτερούν των άλλων, να υπενθυμίσουν στον εαυτό τους ότι τα κατάφεραν και  εγωκεντρικά συγκρίνονται με τους γύρω τους, ακόμα και χωρίς να το καταλαβαίνουν, για να καλύψουν τη δική τους ανασφάλεια.
Τα στρεβλά μηνύματα που προβάλλουν τα ΜΜΕ ότι η χαρά κερδίζετε μέσα από τις συνεχόμενες αγορές, λειτουργούν σαν καλοστημένη παγίδα για τον εξαθλιωμένο από το σύγχρονο τρόπο ζωής άνθρωπο που επιθυμεί και αυτός να γευτεί από το νέκταρ της εύκολης ευτυχίας που προβάλλεται και καταφεύγει ακόμα και στο να δημιουργεί ψεύτικες ανάγκες για εκείνον και τα παιδιά του. Ψεύτικες ανάγκες που επειδή τις περισσότερες φορές δεν μπορεί να τις καλύψει εξαιτίας της οικονομικής δυσπραγίας προσφεύγει σε καταναλωτικά δάνεια και οδηγείτε σταδιακά στην εξαθλίωση. Εάν είναι πιο συνετός και δεν το κάνει, είναι πικραμένος που δεν έχει αυτά που και καλά επιθυμεί.
Κάθε Χριστούγεννα θυμόμαστε το συνάνθρωπο και τη φιλανθρωπία. Όμως το νόημα των Χριστουγέννων δεν είναι το ξέφρενο πανηγύρι  του καταναλωτισμού και η φιλανθρωπία των ημερών  μια πράξη  εντεταγμένη στο γιορτινό μας πρόγραμμα  και όχι μια ειλικρινή έκφραση συναισθημάτων προς όσους μας χρειάζονται. Έχει διαφορά  ο συνάνθρωπος των εορτών από τον  καθημερινό συνάνθρωπο?
Κάθε είδους αηδία και καρακιτσαριό που προσβάλλει την αισθητική και το γούστο μας προβάλλετε κάθε Χριστούγεννα. Ρε καραγκιόζηδες, λέτε να πάω και να πάρω παντόφλες με ταράνδους και μποξεράκια με τον Αγιο Βασίλη?

το παραδοσιακό δεν είναι ο Άγιος Βασίλης της coca cola, ούτε το δυτικοφερμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο αλλά ένα καραβάκι απλοϊκά στολισμένο. Το ταπεινό και κατανυκτικό πνεύμα των Χριστουγέννων δεν προκρίνεται από την καταναλωτική μανία των ημερών. Δεν εννοώ να μην κρατήσουμε όλα τα καλά, απλά να μη πέφτουμε στην παγίδα ενός καλοστημένου καταναλωτικού μηχανισμού... Σαφώς και οι γιορτές είναι μια ευκαιρία να έλθουμε όλοι κοντά, να ξεφύγουμε λιγάκι από την ρουτίνα, να ανταλλάξουμε ευχές και δώρα δεν αντιλέγω...
Όμως Χριστούγεννα σημαίνει αγάπη και όχι καταναλωτισμός.
Αγάπη είναι προσφορά.
Ας προφέρουμε λοιπόν κυρίως συναισθήματα. Ας δώσουμε αγάπη στους γύρω μας και ειδικά σε αυτούς που το έχουν περισσότερο ανάγκη.
Και αν όντως θέλετε να καταναλώσετε για εσάς, πάρτε κάτι που θα σας φανεί όντως χρήσιμο και δεν είναι περιττό.
Αν θέλετε να δωρίσετε , δωρίστε πέρα από υλικά αγαθά, δώρα από καρδιάς όπως  ενδιαφέρον, συμπόνια, χρόνο, συμπαράσταση, μια καλή κουβέντα, θετικά συναισθήματα και όχι ένα (δήθεν) πανάκριβο δώρο.

Καλά Χριστούγεννα να έχουμε…


Τρίτη, Δεκεμβρίου 15, 2009

Πανεπιστημιακό Άσυλο …

Ακούω καιρό τώρα πάμπολλες συζητήσεις και βλέπω αναρτήσεις περί Πανεπιστημιακού Ασύλου. Πάμε να δούμε τι προβλέπει ο νόμος και μετά να σχολιάσουμε…

ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ
άρθρο 2 του Ν.1268/82
1. Η ακαδημαϊκή ελευθερία στη διδασκαλία και την έρευνα καθώς και η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών κατοχυρώνεται στα Α.Ε.Ι. 
2. Δεν επιτρέπεται η επιβολή ορισμένων μόνον επιστημονικών απόψεων και ιδεών και η διεξαγωγή απόρρητης έρευνας. 
3. (α) Όλοι οι εργαζόμενοι στα Α.Ε.Ι. όπως και οι φοιτητές είναι ελεύθεροι να εκφράζονται συλλογικά μέσα από τα συνδικαλιστικά τους όργανα που διευκολύνονται στη λειτουργία τους από τις Πανεπιστημιακές αρχές.
(β) Οι εκπρόσωποι των φοιτητών στα όργανα που προβλέπει ο νόμος εκλέγονται αναλογικά από ένα φοιτητικό σύλλογο που λειτουργεί ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου σε κάθε Τμήμα. Στα Τμήματα ή στις Σχολές που θα μετατραπούν σε Τμήματα με βάση την παρ. 1 του άρθρου 30 του νόμου αυτού, όπου κατά την έναρξη της ισχύος του νόμου αυτού λειτουργεί ήδη ένας φοιτητικός σύλλογος, ο σύλλογος αυτός και μόνο έχει την ευθύνη της εκλογής των παραπάνω εκπροσώπων. 
4. Για την κατοχύρωση της ακαδημαϊκής ελευθέριας, της ελεύθερης επιστημονικής αναζήτησης και της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών, αναγνωρίζεται το Πανεπιστημιακό Άσυλο. 

Τρίτη, Δεκεμβρίου 01, 2009

Σαμαράς και επαναστατικός αγών...

Είδα στο site http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3931 και πήρα αφορμή να σχολιάσω τα λεγόμενα του γράφοντος. Τα σχόλια μου σε πλάγια γραφή με κόκκινα μέσα στις παρενθέσεις αφορούν το συντάκτη του κειμένου και τα γραφόμενα του. Πάμε λοιπόν…



Το Βατερλό των «νταβάδων» και των μηχανισμών (Μόνο η Ντόρα είχε μηχανισμό φαίνεται ενω ο Σαμαράς εκλέχτηκε και ακόμα ρωτούσε: τι ειναι ο μηχανισμός?)


Αυτή τη φορά οι «νταβάδες» και το παρακράτος, όχι μόνο δεν κατόρθωσαν να επιβάλουν την πολιτική λύση που ήθελαν, αλλά υπέστησαν συντριπτική ήττα μεγάλης ιστορικής σημασίας.
Το Βατερλό τους αποτυπώθηκε στις μαυροφόρες ύαινες των ΜΜΕ και ιδιαίτερα του Μεγάλου Καναλιού. Μόνο τα πρόσωπα να έβλεπε κανείς των παρουσιαστών του Mega θα ένιωθε τους εσωτερικούς τους θρήνους… ( Σιγά μην κλάψουν κιόλας … Απλά θα τραγουδήσουν: όπου φυσάει ο άνεμος πάω…τους ακουμπάει κανείς?)