Σάββατο, Σεπτεμβρίου 05, 2015

Όσοι φονεύθηκαν νωρίς…


                                                       Αποτέλεσμα εικόνας για εκτρωση
Στο μικρό τραπεζάκι της αυλής των μυστηρίων,
καθισμένα ορφανά παραπαίδια της φτωχολογιάς
σε συμπόσιο λυγμών μεθούν με αίμα, σκλάβοι ολέθρου.
Γεύση αλμυρή, μαρτυρική, στα χείλη των μελλοθάνατων,
δεν ξεδιψά ο Άδης με μύριες ψυχές, ξεμέθυστος μένει.
Σπονδές ανομίας, αντιφεγγίσματα μοναξιάς ψυχών ερειπωμένων
που περιμένουν αιώνες ράθυμα κάποιο θάμα, σε λευκά κελιά.
Μάχες μύριες, βέλη φωτιάς σε σπίτια Θεριά, ερημωμένα,
σκορπίζουν τα δώρα του ελέους, μα οι πόρτες κλειστές.
Στων φανερωμένων αβύσσων τον νόστο κατρακυλούν
λούζουν με αγιόκλημα τους καταρράκτες της σκέψης
να λυτρωθούν απ’ την αβάσταχτη ζέση της καύσης οστών .
Η σιωπή αντιλαλεί στα κρυφά μυστικά περάσματα,
άγρυπνος πληγή, εναρκτήριος ωδή ολέθρου
σκληραγωγημένων δαιμόνων, απόηχοι κυμβάλου βακχικού,
γιγαντώνουν της καρδιάς τους τον πυρρίχιο ρυθμό,
τυμπανοκρουσίες θεών, αβασίλευτων σκεπτομορφών.