Το Βατερλό των «νταβάδων» και των μηχανισμών (Μόνο η Ντόρα είχε μηχανισμό φαίνεται ενω ο Σαμαράς εκλέχτηκε και ακόμα ρωτούσε: τι ειναι ο μηχανισμός?)
Αυτή τη φορά οι «νταβάδες» και το παρακράτος, όχι μόνο δεν κατόρθωσαν να επιβάλουν την πολιτική λύση που ήθελαν, αλλά υπέστησαν συντριπτική ήττα μεγάλης ιστορικής σημασίας.
Το Βατερλό τους αποτυπώθηκε στις μαυροφόρες ύαινες των ΜΜΕ και ιδιαίτερα του Μεγάλου Καναλιού. Μόνο τα πρόσωπα να έβλεπε κανείς των παρουσιαστών του Mega θα ένιωθε τους εσωτερικούς τους θρήνους… ( Σιγά μην κλάψουν κιόλας … Απλά θα τραγουδήσουν: όπου φυσάει ο άνεμος πάω…τους ακουμπάει κανείς?)
Η συντριβή των «νταβάδων» και των ποικίλων παρακρατικών μηχανισμών (ο μητσοτακισμός αποτελεί θεμελιακό λίθο αυτών των μηχανισμών) επαληθεύει το ιστορικό θεώρημα: Όταν μπαίνουν σε κίνηση οι λαϊκές μάζες καταρρέουν οι μηχανισμοί. ( μπήκαν σε κίνηση οι λαικές μάζες, τώρα συγκινήθηκα πραγματικά με τέτοια πρωτοβουλία… μιλάμε για τέτοια κινητοποιηση και δραστηριοποιηση που οι αγωνες στο πολυτεχνείο ωχριούν μπροστά τους.... Σε ποιο βαθμό ιεραρχίας έχει φτάσει ο «μηχανισμός» του Σαμαρά είπαμε? Ο έχων νου…)
Το ανώτατο παράδειγμα αυτού του ιστορικού θεωρήματος είναι η Επανάσταση: Το κράτος και οι ποικίλοι μηχανισμοί όχι μόνο στέκονται ανίσχυροι, αλλά καταρρέουν με πάταγο.
(Να τη και η Επανάσταση, να το αφήσω ασχολίαστο γιατί αν σχολιάσω περί Επανάστασης θα ξεφύγουμε.... Τρίζουν τα κόκαλα των αγωνιστών ρε… Άκου Επανάσταση… και η απλή αναφορά της λέξης και η όποια παρομοίωση με την εκλογή είναι εξοργιστική, λίγη τσίπα ρε… )
Τίποτα δεν στάθηκε δυνατόν να συγκρατήσει το κοινωνικό ρεύμα Σαμαρά: (τίποτα, τίποτα, δε μας σταματά…πω πω λαλακίες...)
α). Ούτε ο Ψωμιάδης που μπήκε «σφήνα» για να ανακάμψει το ρεύμα και να δώσει ζωή στην Ντόρα… (φιλί ζωής - του ρίχνει ένα κεφάλι τη φτάνει? θα βάλει τακούνια?)
β). Ούτε το μίνι «πραξικόπημα» της «πτώσης του συστήματος». (να τη και η Χούντα του συστήματος- ο γκαντεμης φταίει καταραστηκε τον ΟΤΕ…)
Όσοι γνωρίζουν την ελληνική ιστορία και τη δράση του παρακράτους μπορεί να το αντιληφθούν αυτό.(πανάθεμα σε, ο Παπαρηγόπουλος είσαι?) Στήθηκε ένα «οδόφραγμα» ανάσχεσης της λαϊκής ορμής… Και εδώ, όμως, οι τεχνοκράτες της εξουσίας δεν υπολόγισαν σωστά.(τετοιοι τεχνοκράτες να τους βράσω, του ΠΑΣΟΚ ήταν?) Όταν κοχλάζει ο κοινωνικός θυμός κανένα εμπόδιο και καμιά ταλαιπωρία δεν τον σταματά. Οι γνωστές τέτοιες παρακρατικές συνταγές έχουν επιτυχία μόνο όταν κόσμος δεν ελπίζει και «σέρνεται» με βαριά βήματα. Όταν όμως υπάρχει «κοινωνικό ρεύμα» σημαίνει ότι υπάρχει «ρεύμα ελπίδας», έστω απατηλό… (Μιλαμε φίλε ούτε οι ΕΑΜιτες τέτοιο κοινωνικό θυμό και τόση ταλαιπωρία… Ψυχή… Βαθειά…)
γ). Οι παρακρατικές νοθείες τύπου Ζωγιανών και οργανωμένων «ορδών» τσιγκάνων που οδηγήθηκαν στις κάλπες, καθώς και κρούσματα κατευθυνόμενων ψηφοφόρων του Καρατζαφέρη… (να τα και τα Ζωνιανά, έπρεπε να το καταλάβω νωρίτερα με αυτά που γράφεις, την πίνουμε καλά ε?)
ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να αναχαιτίσει την οργισμένη ελπίδα της κοινωνίας και της λαϊκής βάσης.
(Τι είναι η ελπίδα, οβίδα? Ρε δεν αναλύεις την ταινία V for Venteta…)
Και αυτό δεν μπορεί να το καταλάβουν ΠΟΤΕ οι ποικίλοι μηχανισμοί: παλαιοκομματικά φέουδα, «νταβάδες» και οι «μπράβοι» τους, καθώς και το πολυπλόκαμο παρακράτος. (τώρα φίλε με ισοπέδωσες, αυτοί "που τα βλέπουν όλα" τι μηχανισμούς χρησιμοποιούν? Η λέσχη Μπιλντεμπεργκ με τους νταβάδες της…)
Οι μηχανισμοί νιώθουν κυρίαρχοι και άτρωτοι, ακριβώς γιατί στα μεγαλύτερα ιστορικά διαστήματα επιβάλουν τις λύσεις τους. Έχουν «εθιστεί» να αντικρίζουν τα πράγματα με όρους μηχανισμών, να περιφρονούν την κοινωνία και να «κλείνουν» τις λαϊκές διεργασίες σε κουτάκια συσκευασμένων «εμπορευμάτων»… Οι μηχανισμοί είναι τυφλοί και κουφοί. Ποτέ δεν μπορούν να δούνε και να ακούσουν τους υπόγειους κραδασμούς των κοινωνικών διεργασιών. Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι τα υπόγεια ρυάκια της κοινωνίας, κάτω από ορισμένες συνθήκες γίνονται χείμαρρος. Αν υπάρξει το σπίρτο της πυροδότησης εκρήγνυνται τα εκρηκτικά υλικά που συσσωρεύονται πιεστικά στα σπλάχνα των κοινωνιών… (φίλε τύφλα να έχει η 17 Νοεμβρη και ο Επαναστατικός Πυρήνας… είσαι θεός...)
Το παρακράτος σε όλες τις ποικιλίες του μπορεί να απλώνεται σαν «ιστός της αράχνής» πάνω από την κοινωνία, να αιχμαλωτίζει πολλούς και να εκβιάζει ακόμα περισσότερους, αλλά δεν μπορεί ΠΟΤΕ να ελέγξει τη σκέψη, το φρόνημα και τις ψυχολογικές διαθέσεις που γεννιούνται από την αντικειμενική και πολιτική πραγματικότητα. Έτσι όταν εκδηλωθεί η κοινωνική οργή τότε οι «ελεγχόμενοι» παύουν να είναι «ελεγχόμενοι»: στασιάζουν και αυτοί…
Έτσι γινόταν και έτσι θα γίνεται: Η ιστορία το διδάσκει και το επαληθεύει… ( Καλά τώρα με συγκινείς και θα κλάψω. Που ζεις ρε φίλε? τελικά είσαι βλάκας ή το παίζεις βλάκας...? Όντως η ιστορία διδάσκει ότι τόσα χρόνια ανακυκλώνει και εναλλάσσει ο λαός στην εξουσία τους δύο πολιτικούς σχηματισμούς που έχουν καταρρακώσει την Ελλάδα…)
Η συντριπτική ήττα αυτών των μηχανισμών αποτελεί μια «επαναστατική» τομή στα ελληνικά μας πράγματα. Αυτή η μεγάλη ήττα της Ντόρας (των μηχανισμών) και η σαρωτική Νίκη του Αντώνη Σαμαρά (ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ο Σαμαράς δεν αναιρεί σε τίποτα την καθεστωτική λογική) προκαλεί ένα ρεύμα «εθνικής ανάτασης», το οποίο θα προκαλέσει με τη σειρά του αλυσιδωτές «ανατροπές» σε όλη την κοινωνία και σε όλα τα κόμματα.
(Χριστέ και Απόστολε... Ζήτω η Εθνική Αντίσταση… έρχονται και ανατροπές, μαζί με τον Πρετεντέρη? Στο Mega?)
Αυτή η «εθνική ελπίδα» είναι καταλυτικός παράγοντας σήμερα που το «εθνικό» βρίσκεται υπό διωγμό και λοιδορείται ανηλεώς. Τέτοια σπέρματα «εθνικής ανάτασης» υπάρχουν σε όλα τα κόμματα και κυρίως στο ΠΑΣΟΚ. (καλά τώρα μας κούφανες… έχεις μπερδέψει την π….α με τη βούρτσα)
Από την άλλη θα είναι τρομακτικά δύσκολο αυτή η μαζική «εθνική διάθεση ελπίδας» να στιγματιστεί σαν «σκιάχτρο» εθνικισμού, όπως είχαν κατασκευάσει, γι’ αυτό το σκοπό, τον Καρατζαφέρη. (Είσαι μεγάλος, είσαι ατελείωτος, είσαι Ο πολιτικός αναλυτής …)
Αυτό θα επιφέρει μεγάλες ρωγμές σε όλα τα κόμματα και θα φέρει την καθεστωτική «αριστερά», (του «αντιεθνικισμού» και των επιδοτούμενων «δορυφόρων»), σε δεινή θέση. (Η καθεστωτική Αριστερά σε χαιρετά, Άβε Καίσαρ…)
Από αυτή την άποψη η νίκη του Αντώνη Σαμαρά είναι ιστορικής σημασίας.
Φυσικά ΟΧΙ αυταπάτες!!! (Μας βγήκε και ο Μεταξάς απο μέσα μας τώρα...)
Αλλά ας μην αρχίσουμε, όμως, από σήμερα την κριτική…
Σαμαράς, ο μέγας Ναπολέων και στην επαναστατική του εκδοχή μάλιστα.....)
2 σχόλια:
Σαν να μου φαίνεται ότι ο Che Samara υπέπεσε ήδη σε επικοινωνιακό ολίσθημα. Όλα τα blogs σήμερα ασχολούνται με το θέμα και νομίζω πως στο ηθικό κομμάτι έχουν δίκιο...
Γράφω λοιπόν ένα απόσπασμα από το τροκτικό για τον...άτρωτο ήρωα του νέου σου "φίλου" wish...
Γράφει λοιπόν:
"Το πρώτο τεράστιο επικοινωνιακό λάθος του Αντώνη Σαμαρά έγινε χθες το βράδυ! Ο άνθρωπος μίλησε ζωντανά στην εκπομπή του Μάκη Τ. και βέβαια το πρόβλημα δεν είναι ότι έδωσε συνέντευξη στην εκπομπή του, αλλά ότι ο Μάκης έχει φάει μια τεράστια αγωγή από την Ντόρα για το πιο άθλιο δημοσίευμα που έχει... γραφτεί ποτέ.
Ο Σαμαράς δεν κράτησε ούτε τα προσχήματα. Ήταν ένα χτύπημα κάτω από την μέση στην Ντόρα όταν η ίδια χθες έδειξε κάποιο επίπεδο. Λάθος του Σαμαρά να δίνει συνέντευξη στον υβριστή του αντιπάλου της. Σαν να δικαιώνει την Μπακογιάννη που έλεγε ότι κάποιος άλλος κρύβεται πίσω από την επίθεση της...".
Ε, δεν το πιστεύω...
Αποκλείεται να είναι αλήθεια...
Κάποιοι σαν τον Wish γράφουν τέτοια ηλίθια άρθρα...
Άκου εκεί να πιάσουν στο στόμα τους τον αδιάφθορο, απίστευτο, απίθανο και έξω από τα κυκλώματα, κ. Σαμαρά!!!
Ε, φανταστικοί μου αντικειμενικοί πολίτες;
Υ.Γ. Πλάκα επίσης έχει το γεγονός πως οι δύο αρχηγοί των δύο μεγαλύτερων ελληνικών κομμάτων ήταν κολλητοί σαν φοιτητές...
Ε ρε γλέντια...
Χαίρετε...
χαχαχαχαχαχχαχα........καλό............
Δημοσίευση σχολίου