Οι γίγαντες στην εποχή τού Ισραήλ
Σε συνέχεια του λόγου μας περι "νεφελιμ" και αυτα που θεωρώ ώς Κρόνια (ανθρωπόμορφα-φυλή γιγάντων) παραθέτω τις εξης πληροφορίες οπως παρατίθενται στην Παλαιά Διαθήκη. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, η περιοχή στην οποία επεβίωσαν κάποιοι από τη φυλή των γιγάντων Νεφιλείμ, ήταν η Βασάν, που ονομάζεται: ΄΄γη γιγάντων΄΄. (Δευτερονόμιο γ΄ 13).
Πρόκειται για μία ορεινή περιοχή ανατολικά της Θάλασσας της Γαλιλαίας, κατάλληλη για επιβίωση των λαών της, από τον Κατακλυσμό που έπληξε τη Μεσοποταμία, και το λαό Αδάμ (Όπως λέμε ΄΄λαός Ισραήλ΄΄).
Εκεί, οι γίγαντες υπήρχαν όχι μόνο μετά από τον Κατακλυσμό, αλλά και στις ημέρες του Αβραάμ, όπως φαίνεται στη Γένεση 14/ιδ΄ 5, όπου λέει για τον Χοδολλογομόρ και τους συμμάχους του, ότι ΄΄κατέκοψαν τους γίγαντας τους εν Ασταρώθ Καρναιν΄΄, στη Βασσάν.
Και οι κατάσκοποι όμως των ημερών του Μωυσή, βρήκαν τους Νεφιλείμ στη Χαναάν, όπως είδαμε στους Αριθμούς 13/ιγ΄ 33, όπου μάλιστα ονομάζει τους γίγαντες ΄΄Νεφιλείμ΄΄. Εκεί έχει μάλιστα και οριστικό άρθρο, ΄΄τους Νεφιλείμ΄΄, πράγμα που δείχνει ότι δεν επρόκειτο για παρομοίωση, αλλά για το γνωστό λαό των Νεφιλείμ.
Άλλα εδάφια, όπως το Δευτερονόμιο 1/α΄ 28, αναφερόμενο στο ίδιο γεγονός, ταυτίζει τους Νεφιλείμ με τους Ανακείμ, που προφανώς ήταν απόγονοί τους.
Με τους Ανακείμ συσχετίζει η Αγία Γραφή όλες τις φυλές γιγάντων που ζούσαν γύρω από τη Θάλασσα της Γαλιλαίας, όπως ήταν οι Ραφαείμ, οι Εμμαίοι και οι Ζουμζουμείμ, τους οποίους εξολώθρευσαν οι απόγονοι του Λωτ. (Δευτερονόμιο 2/β΄ 10,11,20,21).
Οι Ραφαείμ, ήταν απόγονοι των Γιγάντων που επεβίωσαν από τον Κατακλυσμό, και δεν ήταν απόγονοι του Νώε, καθώς δεν αναφέρονται στη Γένεση 10/ι΄, όπου αναφέρονται οι λαοί που κατάγονται από το Νώε. Η σκέψη ότι ίσως να μην αναφέρονται επειδή είναι πολύ νεώτεροι λαοί, δεν ευσταθεί, επειδή αναφέρονται στη Γένεσις 14/ιδ΄ 5 σαν λαός, από την εποχή του Αβραάμ ακόμα, και συνεπώς είναι αρχαιότεροι λαοί από αυτούς που αναφέρονται ως απόγονοι του Νώε!
Μετά από την εγκατάσταση των Ισραηλιτών στη Γη της Επαγγελίας, οι υψηλόσωμες αυτές φυλές εξολωθρεύτηκαν, και δεν έμειναν Ανακείμ στο Ισραήλ. Μόνο στη Γάζα, στη Γαθ, και στην Άζωτο έμειναν, αναμεμειγμένοι με τους Φιλισταίους. (Ιησούς Ναυή 11/ια΄ 21, 22).
Ένας απ' αυτούς ήταν και ο Γολιάθ από τη Γαθ, που σκοτώθηκε από τον Δαυίδ. (Α΄ Σαμουήλ ιζ΄ 4: ΄΄Εξήλθεν... Γολιάθ εκ της Γαθ...΄΄).
Τον καιρό του Δαυίδ, σκοτώθηκαν οι τελευταίοι γίγαντες...
Υπήρχαν ή οχι ψάξτε το...
Περί Ζωροαστρισμού (σχόλιο στην ανάρτηση του del)
Παίρνοντας αφορμή από την ανάρτηση του Del για το Ζωροαστρισμό θέλω όπως ο ίδιος με καλεί να σχολιάσω και να επισημάνω κάποια πράγματα. Αγαπητέ φίλε Del στην ουσία θίγεις το θέμα ότι ο Ζωροαστρισμός επηρέασε όλες τις θρησκείες που ήρθαν σε επαφή με αυτόν, ιδίως την Ιουδαϊκή και Χριστιανική θρησκεία . Ίσως να μην είναι ακριβώς έτσι αν δεχτούμε ότι ο Ζαρατούστρα γεννήθηκε τον 7ο πχ αιώνα καθώς ο Ιουδαϊσμός είναι πολύ παλαιότερος . Για παράδειγμα η Αγία Γραφή αξιώνει πως ο Δαυίδ κυβερνούσε από περίπου το 1010 π.Χ. μέχρι 970 π.Χ. Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι η χρονολόγηση συμβάντων στην Εβραϊκή Παλαιά Διαθήκη και επομένως και στις άλλες Θρησκείες της εποχής, συχνά θεωρείται ανακριβής από πολλούς μελετητές. Μεγάλο μέρος των μελετών που αφορά την χρονολόγηση τοποθεσιών στηρίζεται σε κεραμικά σκεύη και άλλα αντικείμενα που σχετίζονται με ορισμένους πολιτισμούς και εποχές. Επίσης οι μελετητές της Παλαιάς Διαθήκης προσπάθησαν να υπολογίσουν την 'αρχή του κόσμου' προτείνοντας διάφορες χρονολογίες, όπως το 5508 π.Χ και το 5493 π.Χ.
Η χριστιανική Θρησκεία δεν γεννήθηκε ξαφνικά και είναι αποτέλεσμα μόνο της έλευσης του Ιησού Χριστού αλλά προϋπάρχει αυτής καθώς είναι η συνέχεια της Παλαιάς Διαθήκης . Στην Παλαιά Διαθήκη, βασίζεται επίσης, πέρα από τον Ιουδαϊσμό και το Χριστιανισμό, ο Ισλαμισμός, και κείμενα της αποτελούν και είναι μέρος της Ιερής του Παράδοσης. Παρατηρούμε ότι όλες αυτές οι Μονοθεϊστικές Θρησκείες έχουν πολλά κοινά. (Να διαβάσεις το βιβλίο ¨¨Ο Βασιλιάς, ο Σοφός και ο Γελωτοποιός¨¨).
Ίσως λοιπόν ο Ζωροάστρης να ήταν ένας φωτισμένος άνθρωπος που βασιζόμενος στην Παλαιά Διαθήκη και την εσωτερική του διεργασία, να ανέπτυξε τη δική του Αλήθεια η οποία και εξελίχτηκε σε θρησκεία. Ίσως να ήταν προφήτης του «Λόγου» σε πρώιμο στάδιο πριν την έλευση του Χριστού. Δεν ήταν όμως Θεός. Εδώ λοιπόν σαν επακόλουθο έρχεται εύλογο το ερώτημα που θα μου έκανες. Μήπως το ίδιο ακριβώς έκανε και ο Χριστός και ήταν απλά ένας φωτισμένος άνθρωπος? Αυτό φίλε είναι θέμα Πίστης.
Πρώτα πρώτα το τι είναι η πίστη. Είναι κάτι διανοητικό; Θα έλεγα πως όχι. Το να πιστεύεις ότι υπάρχει ήλιος δεν είναι θέμα διανοητικό... Βλέπεις τον ήλιο με την αίσθηση της όρασης και απλά διαπιστώνεις ότι υπάρχει. Πίστη είναι αίσθηση πραγμάτων μη βλεπομένων, ενν. με τα σαρκικά μάτια μας. Πρόκειται για πράγματα που βλέπουμε με τα πνευματικά μάτια μας, τα οποία σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να μην λειτουργούν καλά γι' αυτό να μην βλέπουν και καλά. Με αυτή την προϋπόθεση, αυτός που δεν πιστεύει δεν μπορεί να αισθανθεί την παρουσία του Θεού, άρα δεν μπορεί και να έρθει σε σχέση μαζί Του. Όπως ακριβώς εγώ δεν μπορώ να έρθω σε σχέση μαζί σου και να μάθω πώς είσαι, αν λόγω τύφλωσης δεν μπορώ να δω ότι κάθεσαι κάπου δίπλα μου. Επομένως όλες αυτές οι ομοιότητες που βρίσκεις δεν εξάγουν κάποιο αποτέλεσμα που να αλλοιώνει την Πίστη στη Ορθόδοξη Εκκλησία γιατί η πίστη δεν επιβάλλεται και ίσως τελικά να είναι βίωμα εσωτερικό του κάθε ανθρώπου.
Όταν ο Χριστός μιλάει για την τελική κρίση, μας λέει ότι καλωσορίζει τους δικαίους στον Παράδεισο επειδή τον έντυσαν όταν ήταν γυμνός, τον τάισαν όταν πεινούσε κτλ. κι αυτοί του απαντούν, "μα πότε Κύριε τα κάναμε ΕΜΕΙΣ αυτά;" Κι Εκείνος απαντά πως, "ότι κάνατε στους ελάχιστους αδελφούς μου τα κάνατε σε Μένα" Η σωτηρία λοιπόν αρχίζει από αυτήν εδώ τη ζωή, και συνίσταται στην αλλοίωση της ανθρώπινης φύσης και στην διαρκή επικοινωνία και διάλογο με τον Θεό, που συμβαίνει εσωτερικά αλλά αντανακλάται και στο εξωτερικό του ανθρώπου. Η πνευματική ζωή έχει στάδια, με πρώτο τη μετάνοια όπου ο άνθρωπος αλλάζει τον τρόπο που σκέφτεται και φέρεται και καταλήγει σ την θέωση, όπου ξεπερνά τα ανθρώπινα μέτρα. Τίποτα όμως δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς πίστη, και γι' αυτό και χωρίς πίστη δεν σώζεται κανείς ούτε εδώ ούτε στην άλλη ζωή.
Περί προφητειών, συντέλειας και σημεία των καιρών
Οι "Προφητείες" που παραδόθηκαν στους Χριστιανούς από τον Ιησού Χριστό, τους Αποστόλους και τους Αγίους , μας δίδουν κάποια γνώση του μέλλοντος, από την Γνώση του Υπέρχρονου Θεού. Δεν μιλάνε για μοιραία γεγονότα, διότι τα γεγονότα καθορίζονται με βάση την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου. Μας διαβεβαιώνουν για την ύπαρξη του Πνευματικού Νόμου που προειδοποιεί, αμείβει τους δικαίους και τιμωρεί τους αμαρτωλούς. Αλλά επειδή όλοι είμαστε αμαρτωλοί τιμωρεί μόνο τους αμετανόητα αμαρτωλούς, και μάλιστα αυτό ισχύει και συλλογικά για ομάδες ανθρώπων, έθνη κλπ.
Είναι σημεία των καιρών αυτά που βλέπουμε? Το εικοστό τέταρτο κεφάλαιο του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου λέει για τα σημεία των καιρών, περί συντελείας του κόσμου: Μήπως εκολοβώθησαν οι ημέρες μας, μήπως λιγόστεψε η ζωή μας και πρέπει να σκεφθούμε σοβαρά για το μέλλον τι μέλλει γενέσθαι; Τι θα γίνει πριν γίνει η συντέλεια του αιώνος; Θα προηγηθούν φυσικά φαινόμενα. Ο ήλιος θα χάσει το φέγγος του. Η σελήνη θα σκοτισθεί. Τα άστρα θα πέσουν, η γη θα σείεται και θα υπάρξουν λοιμοί, λιμοί, σεισμοί, πείνα και αρρώστιες. Τα φυσικά φαινόμενα μας προειδοποιούν αλλά και η εξαχρείωση και η εξαθλίωση του ανθρώπου οδηγεί στο συμπέρασμα ότι βρισκόμαστε σε εσχάτους καιρούς. Ο απόστολος Παύλος στο τρίτο κεφάλαιο της δευτέρας επιστολής προς Τιμόθεον λέγει: «Τούτο δε γίνωσκε, ότι εν εσχάταις ημέραις ενστήσονται καιροί χαλεποί. Έσονται γαρ οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεύσιν απειθείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άστοργοι, άσπονδοι, διάβολοι, ακρατείς ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον ή φιλόθεοι, έχοντες μόρφωσιν ευσεβείας, την δε δύναμιν αυτής ηρνημένοι»
Σκοπός λοιπόν των προφητειών, ιδίως στις έσχατες μέρες που ζούμε, είναι η πνευματική επαγρύπνηση των πιστών και η ετοιμότητά τους για την αντιμετώπιση των επερχομένων δοκιμασιών. Προειδοποιούν για τα μελλοντικά δεινά που θα πλήξουν μεγάλες περιοχές του Πλανήτη, επειδή ο κόσμος οργανωμένος σε κράτη, συνασπισμούς κρατών, παγκόσμιους οργανισμούς, με τάση να οδεύει προς Παγκόσμια Κυβέρνηση, έχει απομακρυνθεί από το νόμο του Θεού, παρασύρθηκε σε νεοειδωλολατρεία (χρήματος, δόξας και ηδονών), και αυτοθέωση. Δια του Πνευματικού Νόμου, που εκφράζεται εσχατολογικά με τα γεγονότα που προδιαγράφονται στις Προφητείες, θα βοηθηθούν όσοι πρόκειται να σωθούν, δηλ. θα αντιληφθούν την πρόνοια του Θεού για τους ανθρώπους των εσχάτων χρόνων, όπως αυτή εκτίθεται στις προφητείες, θα μετανοήσουν, και θα επιστρέψουν στον Αληθινό Θεό.
Το μήνυμα των προφητειών, είναι μήνυμα προετοιμασίας, είναι μήνυμα μετανοίας, είναι μήνυμα δακρύων, είναι μήνυμα που μας φέρνει προς το τέλος της ζωής μας. Όλοι μας πρέπει να ξυπνήσουμε και να ετοιμαστούμε, γιατί το τρένο της ζωής μας σφυρίζει. Εκολοβώθησαν οι ημέρες του ανθρώπου, λιγόστεψαν οι ημέρες μας και δεν ξέρουμε πότε και ποια ώρα θα γίνουν όλα αυτά. Αυτό το γνωρίζει μόνον ο Θεός. Εμείς όμως, βλέποντες τα σημεία των καιρών, ας προετοιμαζόμαστε και ας είμαστε έτοιμοι. Ζώντας όσο πιο κοντά στον Θεό, θα πάμε στην θριαμβεύουσα Εκκλησία, που είναι η Βασιλεία των Ουρανών.
Στην πραγματικότητα, δυστυχώς, δεν έχουμε βάθος ευσεβείας, δεν πιστεύουμε, δεν ζούμε, δεν εφαρμόζουμε, δεν βιώνουμε την αλήθεια του Ευαγγελίου, και δεν ζούμε σύμφωνα με τον νόμο και το θέλημα του Θεού. Και μιας και φέρνω το όνομα, και μόνο αυτό ,γιατί κατά τα άλλα… ας δούμε τι μας λέει ο Χριστός στην επί του όρους ομιλία.
ΟΙ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ
• Εν τή βασιλεία σου μνήσθητί ημών, Κύριε, όταν έλθης εν τή βασιλεία σου,
• Μακάριοι οι Πτωχοί τώ πνεύματι, ότι αυτών, εστν η βασιλεια τών ουρανών,
• Μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακληθήσονται,
• Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι τήν γήν,
• Μακάριοι οι πεινώντες καί διψώντες τήν δικαιοσύνην, ότι αυτοί χορτασθήσονται,
• Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται,
• Μακάριοι οι καθαροί τή καρδία, ότι αυτοί τόν Θεόν όψονται.
• Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται,
• Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν ή βασιλεία τών ουρανών.
• Μακάριοί εστε, όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθ' υμών, ψευδόμενοι ένεκεν εμού.
• Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς έν τοίς ουρανοίς.
Πηγές: http://www.impantokratoros.gr
http://www.imdleo.gr/htm/proph1a.htm
http://www.agiooros.net
http://openarchives.gr/view/210883
http://agiooros.freeforums.org/topic-t1540.html
Σε συνέχεια του λόγου μας περι "νεφελιμ" και αυτα που θεωρώ ώς Κρόνια (ανθρωπόμορφα-φυλή γιγάντων) παραθέτω τις εξης πληροφορίες οπως παρατίθενται στην Παλαιά Διαθήκη. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, η περιοχή στην οποία επεβίωσαν κάποιοι από τη φυλή των γιγάντων Νεφιλείμ, ήταν η Βασάν, που ονομάζεται: ΄΄γη γιγάντων΄΄. (Δευτερονόμιο γ΄ 13).
Πρόκειται για μία ορεινή περιοχή ανατολικά της Θάλασσας της Γαλιλαίας, κατάλληλη για επιβίωση των λαών της, από τον Κατακλυσμό που έπληξε τη Μεσοποταμία, και το λαό Αδάμ (Όπως λέμε ΄΄λαός Ισραήλ΄΄).
Εκεί, οι γίγαντες υπήρχαν όχι μόνο μετά από τον Κατακλυσμό, αλλά και στις ημέρες του Αβραάμ, όπως φαίνεται στη Γένεση 14/ιδ΄ 5, όπου λέει για τον Χοδολλογομόρ και τους συμμάχους του, ότι ΄΄κατέκοψαν τους γίγαντας τους εν Ασταρώθ Καρναιν΄΄, στη Βασσάν.
Και οι κατάσκοποι όμως των ημερών του Μωυσή, βρήκαν τους Νεφιλείμ στη Χαναάν, όπως είδαμε στους Αριθμούς 13/ιγ΄ 33, όπου μάλιστα ονομάζει τους γίγαντες ΄΄Νεφιλείμ΄΄. Εκεί έχει μάλιστα και οριστικό άρθρο, ΄΄τους Νεφιλείμ΄΄, πράγμα που δείχνει ότι δεν επρόκειτο για παρομοίωση, αλλά για το γνωστό λαό των Νεφιλείμ.
Άλλα εδάφια, όπως το Δευτερονόμιο 1/α΄ 28, αναφερόμενο στο ίδιο γεγονός, ταυτίζει τους Νεφιλείμ με τους Ανακείμ, που προφανώς ήταν απόγονοί τους.
Με τους Ανακείμ συσχετίζει η Αγία Γραφή όλες τις φυλές γιγάντων που ζούσαν γύρω από τη Θάλασσα της Γαλιλαίας, όπως ήταν οι Ραφαείμ, οι Εμμαίοι και οι Ζουμζουμείμ, τους οποίους εξολώθρευσαν οι απόγονοι του Λωτ. (Δευτερονόμιο 2/β΄ 10,11,20,21).
Οι Ραφαείμ, ήταν απόγονοι των Γιγάντων που επεβίωσαν από τον Κατακλυσμό, και δεν ήταν απόγονοι του Νώε, καθώς δεν αναφέρονται στη Γένεση 10/ι΄, όπου αναφέρονται οι λαοί που κατάγονται από το Νώε. Η σκέψη ότι ίσως να μην αναφέρονται επειδή είναι πολύ νεώτεροι λαοί, δεν ευσταθεί, επειδή αναφέρονται στη Γένεσις 14/ιδ΄ 5 σαν λαός, από την εποχή του Αβραάμ ακόμα, και συνεπώς είναι αρχαιότεροι λαοί από αυτούς που αναφέρονται ως απόγονοι του Νώε!
Μετά από την εγκατάσταση των Ισραηλιτών στη Γη της Επαγγελίας, οι υψηλόσωμες αυτές φυλές εξολωθρεύτηκαν, και δεν έμειναν Ανακείμ στο Ισραήλ. Μόνο στη Γάζα, στη Γαθ, και στην Άζωτο έμειναν, αναμεμειγμένοι με τους Φιλισταίους. (Ιησούς Ναυή 11/ια΄ 21, 22).
Ένας απ' αυτούς ήταν και ο Γολιάθ από τη Γαθ, που σκοτώθηκε από τον Δαυίδ. (Α΄ Σαμουήλ ιζ΄ 4: ΄΄Εξήλθεν... Γολιάθ εκ της Γαθ...΄΄).
Τον καιρό του Δαυίδ, σκοτώθηκαν οι τελευταίοι γίγαντες...
Υπήρχαν ή οχι ψάξτε το...
Περί Ζωροαστρισμού (σχόλιο στην ανάρτηση του del)
Παίρνοντας αφορμή από την ανάρτηση του Del για το Ζωροαστρισμό θέλω όπως ο ίδιος με καλεί να σχολιάσω και να επισημάνω κάποια πράγματα. Αγαπητέ φίλε Del στην ουσία θίγεις το θέμα ότι ο Ζωροαστρισμός επηρέασε όλες τις θρησκείες που ήρθαν σε επαφή με αυτόν, ιδίως την Ιουδαϊκή και Χριστιανική θρησκεία . Ίσως να μην είναι ακριβώς έτσι αν δεχτούμε ότι ο Ζαρατούστρα γεννήθηκε τον 7ο πχ αιώνα καθώς ο Ιουδαϊσμός είναι πολύ παλαιότερος . Για παράδειγμα η Αγία Γραφή αξιώνει πως ο Δαυίδ κυβερνούσε από περίπου το 1010 π.Χ. μέχρι 970 π.Χ. Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι η χρονολόγηση συμβάντων στην Εβραϊκή Παλαιά Διαθήκη και επομένως και στις άλλες Θρησκείες της εποχής, συχνά θεωρείται ανακριβής από πολλούς μελετητές. Μεγάλο μέρος των μελετών που αφορά την χρονολόγηση τοποθεσιών στηρίζεται σε κεραμικά σκεύη και άλλα αντικείμενα που σχετίζονται με ορισμένους πολιτισμούς και εποχές. Επίσης οι μελετητές της Παλαιάς Διαθήκης προσπάθησαν να υπολογίσουν την 'αρχή του κόσμου' προτείνοντας διάφορες χρονολογίες, όπως το 5508 π.Χ και το 5493 π.Χ.
Η χριστιανική Θρησκεία δεν γεννήθηκε ξαφνικά και είναι αποτέλεσμα μόνο της έλευσης του Ιησού Χριστού αλλά προϋπάρχει αυτής καθώς είναι η συνέχεια της Παλαιάς Διαθήκης . Στην Παλαιά Διαθήκη, βασίζεται επίσης, πέρα από τον Ιουδαϊσμό και το Χριστιανισμό, ο Ισλαμισμός, και κείμενα της αποτελούν και είναι μέρος της Ιερής του Παράδοσης. Παρατηρούμε ότι όλες αυτές οι Μονοθεϊστικές Θρησκείες έχουν πολλά κοινά. (Να διαβάσεις το βιβλίο ¨¨Ο Βασιλιάς, ο Σοφός και ο Γελωτοποιός¨¨).
Ίσως λοιπόν ο Ζωροάστρης να ήταν ένας φωτισμένος άνθρωπος που βασιζόμενος στην Παλαιά Διαθήκη και την εσωτερική του διεργασία, να ανέπτυξε τη δική του Αλήθεια η οποία και εξελίχτηκε σε θρησκεία. Ίσως να ήταν προφήτης του «Λόγου» σε πρώιμο στάδιο πριν την έλευση του Χριστού. Δεν ήταν όμως Θεός. Εδώ λοιπόν σαν επακόλουθο έρχεται εύλογο το ερώτημα που θα μου έκανες. Μήπως το ίδιο ακριβώς έκανε και ο Χριστός και ήταν απλά ένας φωτισμένος άνθρωπος? Αυτό φίλε είναι θέμα Πίστης.
Πρώτα πρώτα το τι είναι η πίστη. Είναι κάτι διανοητικό; Θα έλεγα πως όχι. Το να πιστεύεις ότι υπάρχει ήλιος δεν είναι θέμα διανοητικό... Βλέπεις τον ήλιο με την αίσθηση της όρασης και απλά διαπιστώνεις ότι υπάρχει. Πίστη είναι αίσθηση πραγμάτων μη βλεπομένων, ενν. με τα σαρκικά μάτια μας. Πρόκειται για πράγματα που βλέπουμε με τα πνευματικά μάτια μας, τα οποία σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να μην λειτουργούν καλά γι' αυτό να μην βλέπουν και καλά. Με αυτή την προϋπόθεση, αυτός που δεν πιστεύει δεν μπορεί να αισθανθεί την παρουσία του Θεού, άρα δεν μπορεί και να έρθει σε σχέση μαζί Του. Όπως ακριβώς εγώ δεν μπορώ να έρθω σε σχέση μαζί σου και να μάθω πώς είσαι, αν λόγω τύφλωσης δεν μπορώ να δω ότι κάθεσαι κάπου δίπλα μου. Επομένως όλες αυτές οι ομοιότητες που βρίσκεις δεν εξάγουν κάποιο αποτέλεσμα που να αλλοιώνει την Πίστη στη Ορθόδοξη Εκκλησία γιατί η πίστη δεν επιβάλλεται και ίσως τελικά να είναι βίωμα εσωτερικό του κάθε ανθρώπου.
Όταν ο Χριστός μιλάει για την τελική κρίση, μας λέει ότι καλωσορίζει τους δικαίους στον Παράδεισο επειδή τον έντυσαν όταν ήταν γυμνός, τον τάισαν όταν πεινούσε κτλ. κι αυτοί του απαντούν, "μα πότε Κύριε τα κάναμε ΕΜΕΙΣ αυτά;" Κι Εκείνος απαντά πως, "ότι κάνατε στους ελάχιστους αδελφούς μου τα κάνατε σε Μένα" Η σωτηρία λοιπόν αρχίζει από αυτήν εδώ τη ζωή, και συνίσταται στην αλλοίωση της ανθρώπινης φύσης και στην διαρκή επικοινωνία και διάλογο με τον Θεό, που συμβαίνει εσωτερικά αλλά αντανακλάται και στο εξωτερικό του ανθρώπου. Η πνευματική ζωή έχει στάδια, με πρώτο τη μετάνοια όπου ο άνθρωπος αλλάζει τον τρόπο που σκέφτεται και φέρεται και καταλήγει σ την θέωση, όπου ξεπερνά τα ανθρώπινα μέτρα. Τίποτα όμως δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς πίστη, και γι' αυτό και χωρίς πίστη δεν σώζεται κανείς ούτε εδώ ούτε στην άλλη ζωή.
Περί προφητειών, συντέλειας και σημεία των καιρών
Οι "Προφητείες" που παραδόθηκαν στους Χριστιανούς από τον Ιησού Χριστό, τους Αποστόλους και τους Αγίους , μας δίδουν κάποια γνώση του μέλλοντος, από την Γνώση του Υπέρχρονου Θεού. Δεν μιλάνε για μοιραία γεγονότα, διότι τα γεγονότα καθορίζονται με βάση την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου. Μας διαβεβαιώνουν για την ύπαρξη του Πνευματικού Νόμου που προειδοποιεί, αμείβει τους δικαίους και τιμωρεί τους αμαρτωλούς. Αλλά επειδή όλοι είμαστε αμαρτωλοί τιμωρεί μόνο τους αμετανόητα αμαρτωλούς, και μάλιστα αυτό ισχύει και συλλογικά για ομάδες ανθρώπων, έθνη κλπ.
Είναι σημεία των καιρών αυτά που βλέπουμε? Το εικοστό τέταρτο κεφάλαιο του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου λέει για τα σημεία των καιρών, περί συντελείας του κόσμου: Μήπως εκολοβώθησαν οι ημέρες μας, μήπως λιγόστεψε η ζωή μας και πρέπει να σκεφθούμε σοβαρά για το μέλλον τι μέλλει γενέσθαι; Τι θα γίνει πριν γίνει η συντέλεια του αιώνος; Θα προηγηθούν φυσικά φαινόμενα. Ο ήλιος θα χάσει το φέγγος του. Η σελήνη θα σκοτισθεί. Τα άστρα θα πέσουν, η γη θα σείεται και θα υπάρξουν λοιμοί, λιμοί, σεισμοί, πείνα και αρρώστιες. Τα φυσικά φαινόμενα μας προειδοποιούν αλλά και η εξαχρείωση και η εξαθλίωση του ανθρώπου οδηγεί στο συμπέρασμα ότι βρισκόμαστε σε εσχάτους καιρούς. Ο απόστολος Παύλος στο τρίτο κεφάλαιο της δευτέρας επιστολής προς Τιμόθεον λέγει: «Τούτο δε γίνωσκε, ότι εν εσχάταις ημέραις ενστήσονται καιροί χαλεποί. Έσονται γαρ οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεύσιν απειθείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άστοργοι, άσπονδοι, διάβολοι, ακρατείς ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον ή φιλόθεοι, έχοντες μόρφωσιν ευσεβείας, την δε δύναμιν αυτής ηρνημένοι»
Σκοπός λοιπόν των προφητειών, ιδίως στις έσχατες μέρες που ζούμε, είναι η πνευματική επαγρύπνηση των πιστών και η ετοιμότητά τους για την αντιμετώπιση των επερχομένων δοκιμασιών. Προειδοποιούν για τα μελλοντικά δεινά που θα πλήξουν μεγάλες περιοχές του Πλανήτη, επειδή ο κόσμος οργανωμένος σε κράτη, συνασπισμούς κρατών, παγκόσμιους οργανισμούς, με τάση να οδεύει προς Παγκόσμια Κυβέρνηση, έχει απομακρυνθεί από το νόμο του Θεού, παρασύρθηκε σε νεοειδωλολατρεία (χρήματος, δόξας και ηδονών), και αυτοθέωση. Δια του Πνευματικού Νόμου, που εκφράζεται εσχατολογικά με τα γεγονότα που προδιαγράφονται στις Προφητείες, θα βοηθηθούν όσοι πρόκειται να σωθούν, δηλ. θα αντιληφθούν την πρόνοια του Θεού για τους ανθρώπους των εσχάτων χρόνων, όπως αυτή εκτίθεται στις προφητείες, θα μετανοήσουν, και θα επιστρέψουν στον Αληθινό Θεό.
Το μήνυμα των προφητειών, είναι μήνυμα προετοιμασίας, είναι μήνυμα μετανοίας, είναι μήνυμα δακρύων, είναι μήνυμα που μας φέρνει προς το τέλος της ζωής μας. Όλοι μας πρέπει να ξυπνήσουμε και να ετοιμαστούμε, γιατί το τρένο της ζωής μας σφυρίζει. Εκολοβώθησαν οι ημέρες του ανθρώπου, λιγόστεψαν οι ημέρες μας και δεν ξέρουμε πότε και ποια ώρα θα γίνουν όλα αυτά. Αυτό το γνωρίζει μόνον ο Θεός. Εμείς όμως, βλέποντες τα σημεία των καιρών, ας προετοιμαζόμαστε και ας είμαστε έτοιμοι. Ζώντας όσο πιο κοντά στον Θεό, θα πάμε στην θριαμβεύουσα Εκκλησία, που είναι η Βασιλεία των Ουρανών.
Στην πραγματικότητα, δυστυχώς, δεν έχουμε βάθος ευσεβείας, δεν πιστεύουμε, δεν ζούμε, δεν εφαρμόζουμε, δεν βιώνουμε την αλήθεια του Ευαγγελίου, και δεν ζούμε σύμφωνα με τον νόμο και το θέλημα του Θεού. Και μιας και φέρνω το όνομα, και μόνο αυτό ,γιατί κατά τα άλλα… ας δούμε τι μας λέει ο Χριστός στην επί του όρους ομιλία.
ΟΙ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ
• Εν τή βασιλεία σου μνήσθητί ημών, Κύριε, όταν έλθης εν τή βασιλεία σου,
• Μακάριοι οι Πτωχοί τώ πνεύματι, ότι αυτών, εστν η βασιλεια τών ουρανών,
• Μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακληθήσονται,
• Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι τήν γήν,
• Μακάριοι οι πεινώντες καί διψώντες τήν δικαιοσύνην, ότι αυτοί χορτασθήσονται,
• Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται,
• Μακάριοι οι καθαροί τή καρδία, ότι αυτοί τόν Θεόν όψονται.
• Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται,
• Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν ή βασιλεία τών ουρανών.
• Μακάριοί εστε, όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθ' υμών, ψευδόμενοι ένεκεν εμού.
• Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς έν τοίς ουρανοίς.
Πηγές: http://www.impantokratoros.gr
http://www.imdleo.gr/htm/proph1a.htm
http://www.agiooros.net
http://openarchives.gr/view/210883
http://agiooros.freeforums.org/topic-t1540.html
4 σχόλια:
ayto malista einai wraio post. ayto na katsw kai na to dwwwwwww. kai meta na kanw kai sxolia :P ti leei re ola good katw?
molis eida ta videakia... den kserw ti na sou pw re file... to prwto mou fanhke poly periergo an kai den leei kati to opoio na mhn 'stekei'.. ti na sou pw o kairos tha deiksei. an kai basika kalo tha htan na mhn deiksei!!
ας τα λεμε καλα φιλαρακι. εδωσες?ολα καλα πηγαν?ησυχια εδω, τρελλη ησυχια.λιγο εμεινε ε?αντε ξεμπερδεψες...
edwsa kai phra ta @@ mou... klassika pragmata. alloi gia prwino trwne fryganies me marmelada. egw efaga mia poutsa shmera. allo pramaaaaa.. e ama einai hsyxa kala einai.. polyyyy hsyxa na mhn einai giati den leei.
Δημοσίευση σχολίου