Τετάρτη, Μαΐου 13, 2009

Μύθοι Δημιουργίας

Αίγυπτος:

Στην αρχή υπήρχε μόνο ο μεγάλος ωκεανός του χάους που ομομαζόταν Νου. Από αυτά τα νερά αναδηθηκε ο Άτουμ που δημιούργησε τον πρώτο βουνό για να σταθεί. Ο Ατούμ απέκτησε μόνος του ένα γιο – τον θεό του ουρανού Σου – και μια κόρη – τη θεά της υγρασίας Τέφνουτ. Σε αυτούς ανατέθηκε το καθήκον να φέρουν την τάξη στο σύμπαν, αυτή η τάξη λεγόταν Μάατ. Ο Σου και η Τέφνουτ γεννήσανε τον Γκέμπ- ουρανό και την Νουτ-Γη που στην αρχή ήταν ενομένοι. Ο Σου έσπρωξε τον Γκεμπ στον ουρανό και αυτός παρέμεινε κρεμασμένος πάνω από την Νουτ και παρήγαγε βροχή για να μεγαλώνει η Νουτ φυτά στη γη ενώ κάθε μέρα γεννούσε τον ήλιο. Μετά ο Σου και η Τέφνουν γέννησαν τους θεούς αλλά μετά καθώς το χάος ακομα δεν είχε δωσει τη θέση τους στην τάξη του Μάατ χάθηκαν στα νερά του Νου. Ο Άτουμ έστειλε το μάτι του που έβλεπε τα πάντα για να τους βρει και όταν τελικά τους βρήκε έκλαψε από χαρα. Από τα δάκρυα του δημιουργηθηκαν οι άνθρωποι.




Βαβυλώνα:

Στην αρχή υπήρχε μόνο ο Απσού, ο ωκεανός του γλυκού νερού, και η Τίαματ, ο ωκεανός του αλμυρού νερού - που απεικονίζετε κυρίως με μορφή δράκου. Από την ένωση τους γεννήθηκε ο Μουμού και ο Λαχμού με τη Λαχαμού. Από τον Λαχμού και τη Λαχαμού γεννήθηκε το κοσμικό βουνο που αποτελούνταν από τον Ανσάρ (ουρανο) και την Κινσάρ (γη) που η γέννηση του γιου τους Ενλίλ τους διαχώρισε. Από αυτό το ζευγάρι γεννήθηκαν ακόμα ο Ανού και ο Ενκί που μαζί με τον Ενλίλ αποτελούν μια πολύ δυνατή τριάδα θεών. Ενοχλημένος από τον θόρυβο που ?καναν τα παιδιά και τα εγγόνια του, ο Απσού θέλησε να τα σκοτώσει. Ο Ενλίλ κατάλαβε το σχέδιο του και, αφού πρώτα τον υπνώτισε, τον σκότωσε. Η Τίαματ μαζί με τον νέο της σύντροφο Κίνγκου γέννησε μια στρατιά δαιμονικών πλασμάτων για να εκδικηθεί το θάνατο του Απσού. Οι θεοί έδωσαν την αρχηγία στον γιο του Ενλίλ Μάρδουκ και εμπλάκηκαν σε μια μεγάλη μάχη. Οι θεοί βγήκαν νικηφόροι από τη μάχη με τον Μάρδουκ να σκοτώνει την Τίαματ και τον Κινγκού. Το πτώμα της Τίαματ το χώρισε στα δύο, με το μισό έφτιαξε τον ουρανό και με το άλλο μισό τη Γη ενώ από το αίμα του Κινγκού έφτιαξε τους ανθρώπους.



Ιαπωνία:

Στην αρχή η γη και ο ουρανός δεν είχαν χωριστεί. Από τον ωκεανό του χάους αναδύθηκαν ο Ιζανάγκι και η Ιζανάμι. Σταθήκανε στην πλωτή γέφυρα του ουρανού. Με ένα κοντάρι χτύπησαν το νερό και δημιούργησαν το πρώτο νησί, το Ονοκόρο. Εκεί έχτισαν ένα σπίτι με μια πέτρινη κολώνα στη μέση, που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του κόσμου, και εκεί παντρεύτηκαν. Μετά η Ιζανάμι γέννησε τα 8 νησιά της Ιαπωνίας, όπου εκεί γεννήθηκαν οι πρώτοι άνθρωποι, και μετά άρχισε να γεννάει τους διάφορους θεούς. Όταν η Ιζανάμι γέννησε το θεό της φωτιάς δεν άντεξε και πέθανε από τις φλόγες. Ο Ιζανάγκι θύμωσε και κομμάτιασε τον θεό. Μετά ο Ιζανάγκι αναζήτησε την Ισανάμι μέχρι τον κάτω κόσμο. Εκεί η Ιζανάμι του είπε ότι δεν μπορεί να επιστρέψει και διέταξε τα τέσσερα πνεύματα του κάτω κόσμου να τον πιάσουν για να μείνει για πάντα εκεί. Ο Ιζανάγκι κατάφερε να δραπετεύσει και σφράγισε το πέρασμα για τον κάτω κόσμο με ένα μεγάλο βράχο. Τότε η Ιζανάμι είπε ότι θα σκοτώνει χίλιους ανθρώπους τη μέρα και ο Ιζανάγκι απάντησε ότι θα δημιουργεί χίλιους πεντακόσιους νέους. Όταν γύρισε ο Ιζανάγκι από το ταξίδι του έκανε την πρώτη εξαγνιστική τελετή. Πλένοντας το αριστερό του μάτι δημιούργησε τη θεά του ήλιου Αματεράσου, πλένοντας το δεξί δημιούργησε το θεό του φεγγαριού Τσούκι-Γιούμι ενώ πλένοντας τη μύτη του δημιούργησε τον Σουσανόβο το θεό του ανέμου.



Ελλάδα:

Στην αρχή υπήρχε το χάος. Από το χάος γεννήθηκε ο Έρως, ο Τάρταρος και η Γη. Η Γη γέννησε από μόνη της τον Ουρανό και μαζί του απέκτησε πολλούς απογόνους. Ο Ουρανός φοβούμενος μην χάσει την εξουσία του άρχισε να κρύβει τα παιδιά του στα έγκατα της Γης. Η Γη τότε έβαλε τον Κρόνο να ευνουχίσει τον Ουρανό και να καταλάβει αυτός την εξουσία και έτσι έκανε ο Κρόνος ένα βράδυ που ο Ουρανός ήταν πιο κοντά στη Γη. Από τα γενετικά όργανα του Ουρανού, που έπεσαν στη θάλασσα, δημιουργήθηκε αφρός από τον οποίο γεννήθηκε η Αφροδίτη. Μετά από αυτό ο Κρόνος έγινε βασιλιάς των θεών και μαζί με τη Ρέα συνέχισε τη δημιουργία σε μια περίοδο που ονομάστηκε «χρυσή περίοδος» όπου οι άνθρωποι ζούσαν ευτυχισμένοι χωρίς να έχουν ανάγκη τους νόμους. Μετά όμως λίγο ο Κρόνος ξέροντας ότι είναι μοιραίο να εκθρονιστεί από έναν από τους γιους του άρχισε να καταπίνει τα παιδιά του για να αποτρέψει κάτι τέτοιο. Έτσι κατάπιε τον Ποσειδώνα, τον Άδη, την Δήμητρα, την Εστία και την Ήρα. Η Ρέα, θέλοντας να σταματήσει αυτό, όταν γέννησε το Δία έντυσε μια πέτρα με τα ρούχα του και την έδωσε στον Κρόνο να τη φάει αντί για το γιο της. Η Ρέα έστειλε το Δία στην Κρήτη, στο βουνό Ήδη όπου ανατράφηκε με το γάλα της κατσίκας Αμάλθειας. Όταν μεγάλωσε ο Δίας επέστρεψε και με τη βοήθεια της μητέρας του ανάγκασε τον Κρόνο να βγάλει τα παιδιά του που είχε καταπιεί. Μαζί με τα αδέλφια του, τους Κύκλωπες και τους Εκατόγχειρες πολέμησαν για 10 χρόνια τον Κρόνο και τους άλλους Τιτάνες και στο τέλος τους νίκησαν και τους έστειλαν στα Τάρταρα. Μετά από αυτό οι γιοι του Κρόνου μοίρασαν τον κόσμο και ο Δίας πήρε τον ουρανό, ο Ποσειδώνας τη θάλασσα και ο Άδης τον κάτω κόσμο. Ο Δίας παντρεύτηκε την αδελφή του Ήρα και έγινε βασιλιάς των θεών.



Σιβηρία:

Στην αρχή ο θεός Ουλγκάν δημιούργησε τη μεγάλη θάλασσα. Στη συνέχεια δημιούργησε τον Έλρικ από ένα κομμάτι πυλό που είδε να επιπλέει, για να τον βοηθήσει να φτιάξει τον κόσμο. Όμως ο Έλρικ ήταν πολύ αλαζόνας και ήθελε να φτιάξει αυτός τον κόσμο. Έτσι ο Ουλγκάν τον προκάλεσε να βρει χώμα για να φτιάξει ξηρά. Ο Έλρικ μεταμορφώθηκε σε πάπια και βούτηξε στη θάλασσα για να βρει χώμα. Μετά από πολύ προσπάθεια κατάφερε να βρει ένα κομμάτι γης και όταν αναδήθηκε στη επιφάνεια ο Ουλγκάν τον διέταξε να του δώσει το μισό. Με αυτό το κομμάτι ο Ουλγκάν δημιούργησε τη στεριά και έφτιαξε πάνω της τα φυτά, τα ζώα και τους ανθρώπους. Ο Έλρικ ήθελε να φτιάξει αυτός τους ανθρώπους με το κομμάτι γης που του απέμεινε αλλά ο Ουλγκάν κατάλαβε το σχέδιο του και τον ανάγκασε να φτύσει και το δικό του κομμάτι και με αυτό να φτιάξει τους βάλτους. Μετά από αυτό ο Έλρικ έγινε άρχοντας του κάτω κόσμου.



Σκανδιναβία:

Στην αρχή υπήρχε μόνο το μεγάλο κενό του Γκινούγκαγκαπ. Στο νότο δημιουργήθηκε το φλογισμένο βασίλειο του Μούσπελ και στο βορά το παγωμένο βασίλειο Νιφλχέιμ. Στην μέση υπήρχε πάγος που ο αέρας απο το Μούσπελ άρχισε σιγά σιγά να λιώνει. Από τις σταγόνες δημιουργήθηκε ο γίγαντας Υμίρ και μια αγελάδα, η Αουντούμλα που με το γάλα της τρέφονταν ο γίγαντας. Από τον ιδρώτα του Υμίρ γεννήθηκαν οι γίγαντες του πάγου. Η Αουντούμλα γλύφοντας τον πάγο αποκάλυψε το θεό Μπούρι και τη γυναίκα του, που ο γιος τους Μπορ είναι πατέρας του Όντιν, του Βίλι και του Βε. Τα τρια αδέλφια μισούσαν τον Υμίρ και τους γίγαντες και για αυτό τον σκότωσαν. Το αίμα του ήταν τόσο πολύ που έπνιξε τους περισσότερους γίγαντες. Με το σώμα του Υμίρ έφτιαξαν τη γη, τα κόκαλα του έγιναν τα βουνά, τα μαλλιά του τα δάση, το αίμα του τα ποτάμια και η θάλασσα που περικλείει τη γη ενώ το κρανίο του έγινε ο ουρανός που στηρίζετε σε 4 κολώνες. Ύστερα ο Όντιν πήρε σπίθες από το Μούσπελ και έφτιαξε τον ήλιο και το φεγγάρι και έτσι έλιωσε οριστικά ο πάγος. Σε έναν από τους περιπάτους του ο Όντιν βρήκε δυο πεσμένα δέντρα, τα ξερίζοσε και δημιούργησε με αυτά το πρώτο ζευγάρι ανθρώπων. Ύστερα φύσηξε ζωή μέσα τους και τους έδωσε αισθήματα και λογική, όραση και ακοή και τους ονόμασε Ασκ και Έμπλα.



Νέα Ζηλανδία (Μαορί)

Στην αρχή υπήρχε ο Ράντζι, ο ουρανός, και η γυναίκα του η Πάπα, η γη. Ήταν τόσο αγαπημένοι που βρίσκονταν σε συνεχή εναγκαλισμό και αρνιόνταν να αφήσουν ο ένας τον άλλο. Έτσι το φως δεν έφτανε στη γη καθώς το εμπόδιζε ο Ράντζι. Από την ένωση τους γεννήθηκε ο Τανγκαρόα, ο θεός της θάλασσας, ο Τάνε, ο θεός του δάσους και ο Ταουχίρι, ο θεός των ανέμων. Αυτά τα παιδιά παρέμεναν στριμωγμένα ανάμεσα στους γονείς τους και πάλευαν για να αποδράσουν. Τελικά ο Τάνε κατάφερε μετά από πολλά χρόνια να διαχωρίσει τους γονείς του τοποθετώντας τους στη σημερινή τους θέση. Τότε το φως κατάφερνε να φτάνει στη γη και η γη έγινε πράσινη ενώ ο Τάνε δημιούργησε τον ήλιο και τη σελήνη και διακόσμησε τον ουρανό με άστρα. Μετά ο Τάνε δημιούργησε την πρώτη γυναίκα, την Χίνε, και την παντρεύτηκε και τα παιδιά τους ήταν οι πρώτοι Μαορί. Ο Ράντζι και η Πάπα όμως ήταν δυστυχισμένοι και νοσταλγούσαν τόσο ο ένας τον άλλον που συνέχεια κλαίγανε. Τα δάκρυα του Ράντζι είναι η βροχή που έφτιαξε τη θάλασσα και τα ποτάμια ενώ η ομίχλη είναι τα δάκρυα της Πάπα.

Related Posts :



Δεν υπάρχουν σχόλια: