Τετάρτη, Δεκεμβρίου 20, 2017

Χίλιες και Μία Νύχτες









Δυο μάτια Φάροι,  κυπαρισσί ξαστεριές ονείρων,
χείλη φωτιές, ώριμες φράουλες οι προσδοκίες,
θε να ‘ ρθει η μέρα που θα ανταμώσουνε τα κρίνα.
Λικνίζει η όστρια φυκιάδες, κυματιστές,
θεγμένες όλο χάρη, πλουμιστές,
στου ώμου της το ξέφωτο χαμόγελο.
oπτασία παραμυθένια, Αλγερινή,
γνέφει του καπετάνιου, το πανί να σύρει,
το χιλιοτρυπημένο,  απ΄τα φιλιά του Λεβάντε
που μυρώνουν τους ορίζοντες  
και ευωδιάζουν δυόσμο και ήλεκτρο
στου ρόχθου το ξεδίπλωμα.
Καταιγίδα συλλογισμών
στο χρώμα της αμαρτίας,
ντύνεται ο νόστος με σκιές,
αλλοτινά διάφανα σκεπάσματα,
από καλοκαίρια ηλιοκαμμένα , λαίμαργα,
με το γλυκό σταφύλι να ευλογάει τις επιθυμίες
στου ανεμόμυλου τα μεθυσμένα δώματα.
Ξορκίζει ναυάγια πειρατικά ο άνεμος
ραγισμένα κρυστάλλινα μοιρολογίσματα,
μιας αθώας  περιστέρας που μπέρδεψε τον χρόνο
βουτώντας  σε ανταριασμένους ουρανούς
να αρπάξει φρέσκα σύκα
απ’ την αυλή του μακελάρη έρωτα.
Κλαίει  ο Ουρανός για την απώλεια
στάλες που κατρακυλούν στις κόγχες των αφρών
και στα φτερά των γλάρων, τα φιλντισένια,
να ειδωθούν οι εραστές, αγναντέματα του δειλινού
στης ντροπαλής ημισελήνου την γυμνή αγκαλιά…
Αγαρηνά σπαθιά  πυρόθαμπα , υψώνουν φόνο,
λαούτα απ΄ τη Μοσούλη, τεχνοτροπίας Mαυριτάνικης
σιγοψιθυρίζουν  νοσταλγικό σκοπό,
σαντούρι κελαηδά, «Χίλιες και Μία Νύχτες» ,
συγχορδίες γελαστές,  να ταξιδεύει ο νους
ως κωπηλάτης του μετέωρου,
αχόρταγος λαμπαδηδρόμος
μιας ξεσχισμένης υπόσχεσης που αθετήθηκε,
τσαλακωμένη άρνηση του ανεπανόρθωτου.

Σιγάλας Μακάριος

από την ποιητική συλλογή Νέμεσις
1ος έπαινος στον ποιητικό διαγωνισμό Αλκυονίδες (2017)

Related Posts :



Δεν υπάρχουν σχόλια: