Η ποίηση λυτρώνει. Με την ποίηση ταξιδεύεις και ονειρεύεσαι. Ελπίζεις ακόμα και στην ουτοπία. Είναι πολύ σπουδαίο να ασχολούνται οι νέοι μας στους βάρβαρους καιρούς που ζούμε με την ποίηση και τη μεγάλη τέχνη. Κι ακόμη σπουδαιότερο να γράφουν. Τα ποιήματα του Μακάριου με εξέπληξαν θετικά. Ανακάλυψε τον τρόπο να ταξιδεύει με τις λέξεις και τις εικόνες που πλάθει. Μαζί του κι εμείς. Δημιούργησε μια κατάλληλη φόρμα για να πει αυτά που θέλει, αυτά που προκύπτουν από τα βιώματά του. Και είναι αυτή η φόρμα που δεν καθιστά τα βιώματα εμφανή και κυριαρχικά αλλά τα διαλύει σε ένα λυρισμό της φαντασίας και του ονείρου. Σ΄ ένα έργο τέχνης, σ΄ ένα ποίημα πάντοτε το περιεχόμενο εμφανίζεται μέσα από την φόρμα. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένο μαζί της και κανείς δεν μπορεί να ξεχωρίσει το ένα από το άλλο. Και αυτό είναι πεντακάθαρο στα ποιήματα του Μακάριου. Και αποτελεί την καλύτερη εγγύηση για όλο και μεγαλύτερα ταξίδια.